Glifosat stosowany jest do niszczenia zbędnej roślinności na polach uprawnych, w ogrodach i zbiornikach wodnych oraz na torach kolejowych. Pestycyd ten jest herbicydem nieselektywnym, działającym na jednoroczne i wieloletnie trawy oraz rośliny szerokolistne. Czyni to z niego świetny preparat do odchwaszczania dużych powierzchni porośniętych przez różne gatunki roślin niepożądanych.
(Źródło: http://www.imp.lodz.pl/upload/oficyna/artykuly/pdf/full/MP_5-2013_M_Kwiatkowska.pdf)
Niestety, badania naukowe dowodzą, że może wywierać destrukcyjny wpływ na ludzki organizm, przyczyniając się do wystąpienia wielu groźnych schorzeń, w tym także chorób nowotworowych. Właśnie takie skutki powoduje glifosat w jedzeniu.
(Źródło: https://www.kobieta.pl/artykul/glifosat-niebezpieczny-pestycyd-w-jedzeniu-co-to-jest-i-jak-usunac-go-z-organizmu-dzialanie-i-szkodliwosc)
Glifosat to najpopularniejszy składnik aktywny herbicydów nieselektywnych na świecie. Zwiększa ryzyko chorób nowotworowych, zwłaszcza chłoniaka nieziarniczego. Przypisuje mu się również negatywny wpływ na bakterie układu pokarmowego, a w efekcie problemy trawienne, zaburzenia hormonalne, autyzm, chorobę Alzheimera, depresję, chorobę Parkinsona oraz choroby wątroby. Stosuje się go powszechnie w różnych obszarach naszego życia.
(Źródło: http://foodrentgen.eu/pl/pestycydy-w-zywnosci/69-glifosat-i-jego-wplyw-na-czlowieka)
Poniżej wyciąg z opracowania na temat wpływu glifosatu na nasz organizm (pełne opracowanie: http://zdrowe-zmiany.pl/glifosat/):
– Glifosad zaburza funkcjonowanie szlaku szikimowego, potrzebnego roślinom do produkcji aminokwasów aromatycznych: fenyloalaniny, tyrozyny i tryptofanu. Kiedy rośliny nie mogą ich syntetyzować, umierają. Ten szlak mają bakterie bytujące w naszych jelitach. Zatem glifosat może oprócz chwastów redukować również naszą korzystną florę jelitową. Glifosat aktywizuje PAL amoniakoliazy L-fenyloalaninowej, szlak który przyczynia się do indukowania odporności rośliny. Istnieją dowody, że bakterie jelitowe za pośrednictwem PAL mogą przekształcać fenyloalaninę (aminokwas naturalnie występujący w pożywieniu) w amoniak. Powodując znaczny wzrost amoniaku w jelitach, który przyczynia się dalej do kolejnych zaburzeń.
– Glifosat może powodować niedobory witaminy D, który może zakłócać aktywację wit D3 w wątrobie. W badaniu przeprowadzonym na szczurach wykazano, spadek aktywności wątrobowej cytochromu P450, po dwóch tygodniach wprowadzania zwierzętom glifosatu.
– Serotonina i metionina, to produkty szlaku szikimowego bakterii jelitowych. Glifosat zaburza ten szlak. Ponadto istnieją dowody, że glifosat może zmniejszać biodostępności serotoniny. Defekty w transporcie serotoniny wiążą się z szeroką gamą zaburzeń nastroju, problemami z emocjami, snem, regeneracją, koncentracją. Zaburzenia w transporcie serotoniny stwierdzono w związku z zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi i autyzmem.
– Wykazano, że glifosat znacząco upośledza syntezę metioniny w roślinach. Podobny wpływ ma na bakterie jelitowe, co może następnie upośledzać biodostępność metioniny u ludzi. Ponieważ metionina jest źródłem grup metylowych w szlakach metylacji, jej niedobór może mieć przełożenie na ważniejsze procesy w organizmie takie jak: tworzenie neuroprzekaźników, optymalizację układu odpornościowego, produkcję energii komórkowej ATP, syntezę DNA i RNA, eliminację toksyn i wiele innych.
– Glifosat chelatuje cynk i żelazo co zapobiega ich absorpcji. Niedobór cynku ma również związek z autyzmem i ADHD. Cynk uwalniany jest do synaps razem z glutaminianem i jest niezbędny do funkcjonowania pamięci i utrzymania dobrze funkcjonujących synaps.
